دوستت دارم
دوستت دارم 
ای کاش احساسم گلی می بود ، میریخت عطرش را به دامانتیا مثل یک پروانه پر میزد ، رقصان به روی طاق ایوانتای کاش احساسم کبوتر بود ، بر بام قلبت آشیان میکرداز دست تو یک دانه برمیچید ، عشقی به قلبت میهمان میکردای کاش احساسم درختی بود تو در پناه سایه اش بودییا مثل شمعی در شبت میسوخت ، تو مست در میخانه اش بودیای کاش احساسم صدایی داشت ، از حال و روزش با تو دم میزدمثل هزاران دانه برفی ، سرما به جان دشت غم میزدای کاش احساسم هویدا بود ، در بستر قلبم نمی آسودیا در سیاهی دو چشمانم ، خاموش نمیگشت و نمی آلودای کاش احساسم قلم میگشت ، تا در نهایت جمله ای میشدیعنی که “دوستت دارم”ی میگشت ، تا معنی احساس من میشد !
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی
قالب نو مبارك
